Ruhumun lâbirentlerinde geziyorum… Karanlık, çıkmaz, gölgeli yollar…
Tüm gücümle bağırarak elemli şarkılar söylüyorum sessiz çığlıklarımla.
Öyle hüzünlü ki, kendime ağlıyorum…
Lâhite gömülmüş bir kadınım, yanımda su tasım; kalemim…
Süslemişler lâhitin dış duvarlarını kabartmalarla.
İçerden gözlüyorum bu kabartılı süsleri.
Lâhitimin avlusu geniş değil. Ne kadar büyük olabilir ki…
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
