Güneşe renk olursun, yansıyan gözlerinden

Güneşe renk olursun, yansıyan gözlerinden…

Hep sevdim çıkarsızca,
Beklemenin tüm sabırlarında, ben vardım,
Sevgi katlanmakmış kimi zaman,
Ölümüne dayanmakmış bir ateşe,
Yanarken sevmekmiş, kızılın kor gözünü,
Hatta dokunmakmış bir lava,
Vazgeçmekmiş bir gülü koklamaktan,
Uçan kuşu, görmemekmiş gözlerinde,
Yağan yağmurda ıslanırken teninde kurumakmış,
Hatta dokunuşlarında…
Ben özgürce sevdim, ruhundaki çılgın kadını,
Kimi zaman çocuksu…
Mahzun bakışındaki, gizli duyguları seyrettim,
Gizemli sessizliğinde,
Bedenindeki kadın duygularda can bulan,
İhtişamlı ruhunda saklısın,
Çılgın adımların ayak izlerinde,
Süzülen kokun yayılır hayata…
Aydınlık günlere karışan bir ışık gibi,
Güneşe renk olursun, yansıyan gözlerinden…

Oktay ÇEKAL
21.03.2012-12.49