Güneşe Özlem... Şiiri - Önder Karagülle

Gecenin karası çöküyor yine...
Güneş çekiliyor tekrar tenine...
Gündüzün aydınlık, o güleç yüzü,
Bırakıyor kendini dertli serine...

Karanlığa alıştıkça gözlerim,
Ayışığı da yeter gecelerime...
Ama ben yine de seni özlerim...
Bir ışık tut düşüncelerime...

Yakamoza bile bir ışık gerek...
Yoksa parlamaz ki deniz üstünde...
Boşu boşuna mı çarpar bu yürek...
Amacım bir güneş, bir ışık görmek...

Gereksiz mi korkum can pazarında...
Bir tek ışık yok ki taş mezarında...
Belki bu yerlerin çok uzağında,
Şimdi bir aydınlık, güneş doğuyor...