Bu sabah güneşi gördüm anne...
Komşunun penceresinden...
O doğdu,
Ben ağladım...
Hem yandım, hem ağladım...
Ben güneşe de, sana da doyamadım anne...
İçimdeki çocuk hala büyümedi...
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Valla Kesra bey biz kendimiz yaşamadığımızı yaşamışcasına kaleme dökmekten imtina ettiğimizden herkesi kendimiz gibi bilip değerlendirmemizi ona göre yapıyoruz. Çünkü biz "ŞUARA" -ŞAİRLER- suresinin 221 den 227 ye kadar olan ayetlerindeki beyanların tehdidine muhatap ve masadak olmak istemiyoruz.
Mana ve duygu yönünden güzel bir çalışma, tebrikler.
Belli ki şaire hanım gurbette ve güneş görmeyen bir odada yaşıyor ki onu ancak güneşi gören komşunun camından seyredebiliyor. Yine şiirin akışından anlıyoruz ki şaire 16' yaşında evlilik yapmış ve de sigara gibi içinde 4000 çeşit zehir barındıran kötü bir alışkanlığın müptelası olmuş. Keşke hamfendi bu kötü alışkanlığını nazara verip şiirin masum mevzusuna o zehirli tutkunun pis dumanını boca ederek midemizi bulandırmasaydı. Dilerim en kısa zamanda o kötü alışkanlığından ve de hayata karamsar bir bakış açısıyla bakmaktan kurtulur ve bu hayatın bir sınav olduğunun farkına vararak onu müspet bir şekilde değerlendirmeye alır.
Hayırlı çalışmalar.
Harika bir şiirdi efendim saygılar
Düşüp dizimiz kanayınca anneeeee diye ağlardık . 60 ına geldik hala anneeee diye ağlayasımız var .
Büyümek bir sanrıdan ibaret sanırım .
Sanrı ne demek acep bir sözlüğe bakayım .
O KADAR GÜZEL VE İÇTEN BELİRTİYORSUNUZ Kİ...YÜREKTE DUYMAMAK MÜMKÜN DEĞİL ...BAŞARILAR
samda anlaya bilirmisin peki?
Sen hiç annesiz kaldın mı anne?
Hiç yasak ettiler mi güneşi gözlerine?
Çocukça hayallerini yıktılar mı acımadan?
Kara giydirdiler mi başına daha onaltı yaşında?
Sus annem...
Sorma...
Söyletme beni...
Ağlıyorum...
Şefkat istiyor içimdeki çocuk...
Sevgi istiyor...
Teselli istiyor anne...
Bak...
Bak yine sabah oldu...
Kaç kişi güneşi görünce ağlar anne?
Ben ağlıyorum...
Hasretim güneşe...
Hasretim ellerine...
Gelde göz yaşlarımı sil anne...
Bas bağrına huzura ersin ruhum...
İçimdeki çocuğu ağlatma yeter anne...
üşüyorum sar benide anne bas sıcacık bağrına sil gözyaşlarımı anne dizlerim kanasaydı keşke çocuk kalsaydım sende eski bir bez parçasıyla sarsaydın şimdi geçer ağlama yavrum deseydin anne şimdi yüreğim kanıyor kanatıyorlar acımıyor hayat hep acıtıyor anne ben güneşi görünce ağlıyorum çünkü gecem gündüzüm hep aynı anne
annesiz olarak büyüyen biri olarak ağlayarak okudum şiirnizi ve saygıyla susuyorum sevgilerim sayfanızda göz yaşlarımla birlikte kalıyor tebrikler şaiir dost
tebrikler ..güzel yüreğine sağlık..
üzdü beni bu şiir..tebriklerim ustalığın için.içi acı.saygılar..
tebrikler hüzün dolu bir şiir ustaca
Bu şiir ile ilgili 43 tane yorum bulunmakta