Bin dokuz yüz doksan beş yılında
Aylardan ocak.
Kan revan içinde dünya.
Yaralı.
Ha yıkıldı, ha yıkılacak.
Soruyor usulca,
Soğuktan kızaran ellerini hohlayarak:
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
ne güzel bir gönül dili bu..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta