Guneşe Karşı Şiiri - Kanber İhsan Öcel

Yıllar geçti nihayet
Üzerinden
Seninle tanışmamızın
Eskidi
Anılarımız
Oldu.

Korenadan önce
Sonra O geldi
Neffis gülüşüyle
Inci küpeleri
Kulak memelerinde

İşteydi
Iki gunden iki gune
Oradaydı

Karanlık
zamanda
gelir
Gün ışıyınca
yüzünü
Yıkardı
Elinde ne varsa
ikramdan çok
Kendi yerdi

Bayağı güzelleşti
Sonunda
bütün hatları
Tek bir elbisenin
Altında saklamak
Olmazdı

Akşam güneşinde

Durmalı kapıda.

Yüzü gülen kadın.