Güneşe Kanat Çırpmak

Ateşböcekleriyle süslü

buluttan bir etek var üzerimde

çiçeklerle dolu ellerim

yüreğimde gölgeler

bir şenlik ateşinin ortasında

Kendi yolumda yürüyorum

Kalabalıklar kanatlarıma basmayın ne olur

Boğulurum

Hüzünlerin köşe başlarından

Bir bakıp bir kaçan

siyah bir kartalın takibindeyim.

Issız sokaklarda

kanadı kırık bir kuş o

Avucuma alsam kaçar

Dünyada evinde değil

istediği sadece gökyüzü

Çürük çarık ipliklerle

onarmaya çalışıyor kanatlarını

Dur kartal dur

Uçamazsın onlarla

Düşer darmaduman olursun

havada rüzgar kokusu var

Al benim melek kanatlarımı

Uç uçabildiğin kadar

İstediğim her yere götürdü onlar beni,

Sonradan vardığım yerleri sevmesem de

Uçuş garanti.

Dayanıklıdırlar hüzünlere

belki uzaklardan

Güneşi getirirsin bana

Renklerim solmadan,

gölgeler çoğalmadan

güneşten haber verirsin

gülüşlerimi de unutma gelirken

ödünç verdim onları sana

bak önce ayakkabılarım gitti

şimdi de kanatlarım

Sadece sen uçabilesin diye

haydi uç,uç artık..