Güneşe İhanet Şiiri - Tuggenc Tuggenc

Sen güneşe ihanet ettin,bekle şimdi üşüdüğün günü.

Hiç bir şey söyleme,gerek yok,öyle dinlen içimde.

Varsın kar yağsın saçlarına,karışsın yüzün.

Sen yeter dinlen içimde.

Bir pazar sabahı,aç pencereni.

Ya bir kuş,ya, bir kar tanesi,bırak girsin içeri.

Sen aç bavulunu,doldur, keşkelerini,yolculuk zamanı şimdi.

Anlat ben dinlerim sevdiğim.

Biraz daha kaybet mesela,öyle dertleşelim.

Otur karşıma,dinle önce beni.

Sen güneşe ihanet ettin.

Anlat ben dinlerim seni,hep olduğu gibi.

Nasıl güldürdün gözlerini,ya ellerin onlarda mı kandırdı beni.

Sen anlat cennet kokulum,ben dinlerim hep olduğu gibi.

Beni görünce sevinirdin,çocuk gibi,yüzümden anlardın,seni nasıl sevdiğimi.

Hangi maskeydi,nasıl sakladın,

Koklamaya kıyamadığım,o ay parçası tenini.

Sen ne ara sevdirdin böyle kendini,söyle hangi şiirde sevmedim seni.

Bak şimdi kaç mevsim geçti,yetim bir çocuk gibi.

Bu mevsim sondu,sevgili,yapraklar düştü gönlümün ağacından.

Ve kış geldi.

Artık kardelen vakti,papatyalar açmaz ki.

Sen güneşe ihanet ettin,şimdi bekle üşüdüğün vakti.
24/11/23 11.00