Güneşe Gidenlerin Türküsü

dediler: Bilir misin acıyı
dedim: Bilmem
dediler: Uğrar mı ölüm
dedim: Hiç uğramaz

çünkü yenik değilim
ne dağ dağ korkuya
ne usul usul ölüme

sırf bir adım daha, bir adım, bir adım daha.

açıldı dört yana büyüyen ellerimde
güller devşirdi kanayan toprağımdan
öyle bir nehir ki yıkandığım çağıl çağıl çocuk sesi

sırf bir yarın, bir yarın, bir yarın daha.

suyu bile üşütürken bu karanlığın ayazı
güneştir doğurduğum kendimi yaktığım yangınlardan
alsın sesimin rüzgarı da
gezdirsin küllerimi yürek yürek

sırf bir çocuk, bir çocuk bir çocuk daha.