Uçurumda olduğunu bilmeden
Açan çiçekler gibiydiler.
Aşağıya baktıklarından mı
Hep şükrederlerdi.
Birbirine tutuna tutuna çoğaldılar
Renk renk desen desen, tamamen içgüdüsel.
Bir tek çocuklar cesaret edebildi
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta