Güneşe Döner Yüzünü Bütün çiçekler

Uçurumda olduğunu bilmeden
Açan çiçekler gibiydiler.
Aşağıya baktıklarından mı
Hep şükrederlerdi.
Birbirine tutuna tutuna çoğaldılar
Renk renk desen desen, tamamen içgüdüsel.
Bir tek çocuklar cesaret edebildi
yanlarına kadar gidebilmeye,
annelerinin yüzünü güldürmenin garantisiyle.

Bi avludan öbürüne geçilirdi
En yakın dostlarıydı ölüm.
Ekmeği ortasından bölmek gibi
kendiliğinden di tarlası, çekirgesi,
Gelincik çiçeği ve
uzaktan seçilebilecek
herhangi biri olurdu
avuntusu yavuklusu.

Gökyüzüne baktıkça bulutlanır
bilmediği ama hissettiği bir yokluğa.
Büyük şehirlere gözleri düşenler
Çiçek pazarında şimdi
Haberleri dinlemediklerinden
Bir bir döküldü diğerleri…

Kimi dalda, kimi saksıda, kimi balkonda, kimi yol kenarında
Kulağında ya da sofranda,
Nerden bakarsan bak hepsi çiçek
Elbette güneşli günler isteyecek…