Güneşe Dön Şiiri - Mahmut Cantekin

İlmin engin ocağında öz demle,
Ham yanını esen yele ver gitsin…
Doymaz elin kucağında göz yemle,
Onurlu ol dik dur çalış ter gitsin…

İki büklüm olma sakın namerde,
Güler yüze sokar seni bin derde,
Kişiliktir biçim veren her ferde,
Kitaplardan ilim irfan der gitsin…

Her karanlık kör kuyudur beladır,
Düşen kokar çok eski bir helâdır,
Çıkmaz yoldur erken gelen saladır,
Dön güneşe doğru yolda ser gitsin…

Her dil her renk güzelliği âlemin,
Kin nefretten uzak olsun kalemin,
Sebebi sen olma derdin elemin,
Hep insan ol sıpa gelen ker gitsin…

Cantekin der; gönlüm sevgi pınarı,
Yaslan korur insanlığın çınarı,
Kötülüğe vur dağ taşı zınarı,
Güzelliğe gözlerinden fer gitsin…