Biz ki güneşe doğru at sürmeyi öğrendik
Geçerek nefislerin karanlık vadisinden
Meleklerin yüzünü güldürmeyi öğrendik
Rüzgâr olup benliğin ayrıldık vadisinden
Rûhu ulvîleştiren iklimin havasında
Vecdimiz dalga dalga yükseldi arşa kadar
Erenlerin sır dolu mukaddes davasında
Teslim eyledik başı, gönlümüz kıldı karar
Her soluk içimize girdikçe zikir oldu
Gayrı dünya namına kalmadı hevesimiz
Ruh beden ayrılığı gitti, hemfikir oldu
Nefeste bedenimiz, bedende nefesimiz
Dünya bir bende gibi takıldı peşimize
Biz ukbâya yürüyen yürekli insanlardık
Kâr etmedi fırtına, deli yağmur, kar bize
Bulutları aşarak sonsuz hedefe vardık
Kayıt Tarihi : 29.1.2016 22:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!