Güneşe Doğru Şiiri - Mesut Çiftci

Karanlık gecenin içinden geçti ruhum.
Sigara dumanıyla kirletilmiş gecenin içinden,
Zifiri karanlığından ve kararmış benliğinden.
Işık hızında ulaştım gökyüzüne
Ve yerçekimine aldandı bedenim.

Bitmez dediğim gecenin sonunda,
Anladım ki bir göz kırpmasıymış zaman,
Bir kelebeğin ömrüm dediğiymiş,
Yaşadığım güneşli günler.

Ne kadar küçükmüş bedenim,
Samanyolu’nda bir zerre,
Ne kadar sonsuzmuş hayallerim,
Düşünmemişim bir kere.

Gece tüm bedenimde,
Ben gecenin içinde,
Kıyısından izledim dünyayı,
Geçmiş zaman gönlümde.

Yalnızlığımı yanıma alıp,
Geçtim gecenin içinden.
Kendimi bir başıma bırakıp,
Söktüm geçmişin göğsünden,
Olmadığım sabahları.

Gecenin içinden geçtim,
Geçtim güneşe doğru.