Mustafa Yılmaz 4 - Güneşe Biraz Umutla G ...

Şimdi böyle gidiyor bu yazının bazı kısımlarını ben o kadar büyük yaşamadım ama trajedi yapmak için senin hayatını da buraya soktum işte beni üzen seni yazarken senin çektiklerini yaşadım boş boş bakmaları, kimsenin söylediğini duymadan neden bu nu yaşadım derken haklıyım ama acılandım der insan ağlayarak ve toprak olur yaşları

Bazen gece, bazen gündüz, bulutlu veya açık mavimsi renkle benim baktığım gökyüzü bu…
İçinde bir gurup yıldız arasında benim yıldızım. Ona taktığım isim ile “gecedeki gülümsemeden ışığım” ile çoğu zamanlar onunla konuşur, bir başkasının da ona baktığı ortak bir ışık gibi süzülür yaz gecelerinde sönük bir nokta gibi yerini hiç kaybetmeden dinler durur beni yıllar yılı, yalnızlığımı paylaştıkça…
Gecenin parlayanı ve gecedeki ışığım olmaya yıllar yılı devam eder benimle dertleşmeye…
Gecemin ışığı belki de ruhumun dinlencesi veya yalnızlığımdaki yolculuk arkadaşım sırdaşım…