Her gücün ardında, onu çökertecek, bir başka, güçlülük vardı...
İki hâle düşmek de, güç denemesiydi...
Avucumda kokun kalmalıydı belki de bunu düşlemek bile huysuz düşe girerdi, ama isteklere zincir vurmaktı ömrü zehir eden...
Aslında bu günlere düşülünce, bu güne kadar farkındasızca içine daldığım bu sevme macerasının zamanı geçtikçe ruhumda derin izler bırakarak bu günlere ulaşması pek kabul edilir gibi değildi sanırım. Neden mi çünkü bu kadar çilelerle baş etmeye çalıştıkça ruhsal yapımın bozulması ile düş köprülerimin yıkılması çoğu zaman aynı yaşam zamanlarını anı olarak hatırlamamdı ruhumun yırtılmasına sebep…
Seni okudukça, seni yaşadıkça, kendime küçüldüm, içimde yükseldin hep, sesimde nefesimde, düşüncelerimde ve hayal kurmalarımda hep büyüttüm seni…
Tamamını Oku
Büyük emek, yoğun bir duygu fırtınası... Emeğinize, yüreğinize, kaleminize sağlık. Kutlarım.
Selam ve saygılarımla...
insanın ruhundaki aynalar çatlamaya görsün...can kırıklıklarıyla doluyor yüreği...yürüyeceği yolları kapanıyor daha önce bilmediği sessizlikte boğuluyor duvarları yıkılıyor ve bir enkaza dönüyor...mevsimlerden kovulmuşçasına tek bir mevsimde gölge oluyor...insanın kendinden vazgeçip sevgilin gölgesinde kalması demek yaşamının hep gece olması ve o dokunamadığı gölgenin düşünde kalması demek...
sevdalar var yaz sevdalar var hep aralık ayaz. Özleminde kalmak yaşayamadığı zamanı yaşama isteği, bazı anlarda öylesine köşeye sıkıştırıyor ki insanı soluğu da kesiliyor insanın.. Bu kadar büyük sevmenin bu kadar da büyük özlemi ve düşü olur...
ayıp ediyor yaşam bazımıza... bazımızın ayaklarının dibine dökülüyor iç döküntüleri.. yine kendi topluyor işte...ölü adamlar ölü kadınlar dolduruyor şehirleri...
ertelenmiş, tüketilmiş zamanlara asılı kalan sevdalar...ruha yama olan özlemler...
hüzün ve acı kelimeleri dahi çok anlamsız kalıyor kuşların sessizliğinde...
mükemmeldi... okudukça okuyasım geldi ki çok ama çok dokunaklı...
sonsuz kutlarım...
Saygı ve sevgilerimle...
“Ters köşeye düşürülmem”
Ne kadar ilginç ve ne kadar acı bir benzetme…
Bunu, acıyı katmerlemeyen bilebilir mi diye düşündürüyor insanı…
Ya… “Kuşların da yalnızlığı vardır bilirim…”
Ne demeli şimdi bu cümleye…
Belki biraz umut!
Ve…
Sineye çek kır gururunu,
Aç kal da sustur şunu!
Çatma o hilal kaşlarını,
Hadi güldür bakışlarını.
İnancına inanç kat aynalarda...
Gün olur bütün göçmen kuşlar,
Konarlar kırılmış dallarına.
Gün gelir kanadı kırık tüm kuşlar,
Belki o rüzgâra doğru uçarlar...
Umut dolu yarınların şiirlerine inşaAllah…
Her daim…
Sevgim, saygım ve fiddareyn saadetler duamla…
yazan kalemin susmasın dost
Bu şiir ile ilgili 4 tane yorum bulunmakta