Güneşe bir ustura attım,
Döküldü karanfiller,
ve çiğ taneleri,
İçinde bir gök kubbe,
Dışında kan rengi,
ve sen vardın,
Olabildiğince tek başına.
Keşke lerle dolu.
Birde gökkuşağı
kuru dallar, yapraklar,
Ve kırık bi yürek vardı.
Uzattım elimi topladım,
sana vermek için,
ama sen…
Kayıt Tarihi : 6.11.2012 11:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!