Bu aydınlık güneş
Bedenime ebedi bir eş
Ama güneşe bakamıyorum
Baksam da gözlerimi kendimden kaçırıyorum...
Güneş de benden bakmamı istemiyor artık
Napalım bize de böyle buyurdu zerdüşt allık
Oldukça yaşlanmış olduğumu hissetmiş
Oysaki beni tek anlayanın o olduğunu kendisi asla bilmemiş...
Beni tek anlayan tek kişi oydu
Ama şimdi kendisini soyarak beni kendi evinden kovdu...
Kayıt Tarihi : 16.5.2019 16:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!