Güneşe Aşık Kardan Adam Şiiri - Serkan Er

Önce gözyaşlarıma karışan yağmurlar yağdı
Ardından kokunu bana getiren rüzgarlar yüreğimi tirtir titretti
Sonra sensizliğin ayazında kaskatı kesildi bedenim
Yokluğunuda her yer kara kıştı benim için
Eğer bir gün,
beni bir başıma koyupta gidersen
donar kalırım derdim hep kendi kendime
Öylede oldu zaten
Gittinya, bütün bedenim buz kesti bir kardan adam gibi
Ellerimi tutanın elleri üşüdü
Gözlerime bakanın gözleri yaşardı soğuktan
Nefesim insanların derilerini çatlattı
Ve ısınmak için,
herkesin ihtiyaç duyduğu şey bana fayda etmedi
Benim güneşim sensin
Yalnızca varlığın aydınlatır dünyamı
Yalnızca varlığın ısıtabilirdi beni

Ben erimeye razıyım, sen bana gel yeterki
Güneşe aşık bir kardan adam gibi bekliyorum seni...