Güneşcikler Şiiri - Bedri Tahir Adaklı

Güneşcikler

Cam kırıkları ve katreler vardı
/inci gibi ince, zarif hatta latif
Hepsi pırıl-pırıl idiler
Herkes ve ben bakıyorduk

Sordum: Neden parlıyorlar
Biri, güneş var dedi
O parlaklık güneşten geliyor.

Diğeri;
Güneş diye birşeye inanmam
O parıltılar da ondan olamaz dedi

Tartışmalar sürüp gitmişti tatsızcasına
Ben güneşi görüyordum.
Hem o parlak şeylerde ve hem de gökte…
Söylemiştim tatlı dille bunları
Parlamaları güneştendir diye…

İnanmayan; yutkundu ama düşünmedi
Bilemedi nedense
Bir diğeri şöyle dedi;
Güneş parlak şeylerde görünüyor
Bir tek olduğu halde birçok oluvermiş

O tekrar yutkundu ama düşünmedi
Bunlar güneşten değil
/güneş de zaten yok dedi

Haşmetli bir güneşi kabul edememişti
Ama pırıltılar adedince
/güneşleri ve güneşcikleri
/kabul edivermişti

İnkârı öğrenmiştik,
Sebebini öğrenemedik.

18.10.2016

Bedri Tahir Adaklı
Kayıt Tarihi : 19.10.2016 08:09:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

TÜM YORUMLAR (13)

Bedri Tahir Adaklı