Gün aşkla başlar;
Aşkla güzelleşir,
Ama hüzünlü bir ayrılıkla;
Son bulur,yeniden başlamak için,.
Güneşin mesaisi başlar Ay'ın mesaisi bitince;
Ay'da Güneş'i takip eder,umutsuzca;
Kavuşamazlar sevenler gönüllerince;
Güneş Ay'ı süsler ışığıyla;
Ay ne kadar umut alırsa,
O kadar parlar karanlıkta;
Koca sene de iki defa birbirlerine tutulurlar,
Aşık olan anlar,ne kadar da tutkulurlar,
Karanlık olur gün vakti,Güneş tutulunca;
Karanlık alır gece vaktini,Ay tutulunca;
Karanlıkla başlar aşk,karanlık kaybolunca...
Kayıt Tarihi : 26.4.2007 17:26:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!