Güneş Yüzlüm Şiiri - Salih Karaosmanoglu

Güneşten bir parça kopar
Sür yüzüne güneş yüzlüm
Karanlıklar sendes korkar
Gül dünyaya güneş yüzlüm

Dağlar önünde eğilsin
Yurnalar seni uçursun
Cinler sorar sen kiminsin
sakın beni unutursun

Nefesi gül kokan gülüm
Tatın beni öldürüyor
Yaklaşsa sinsice ölüm
Artık bana vız geliyor

Tut elimi falıma bak
Cam kafeste esrinim
İstersen ateşlerde yak
Külün olur sevinirim

Yorulduk yorulduk artık
Kaçsak düşler ülkesine
Acı gerçeklerden bıktık
Dönse gerçekler tersine

Güneş yüzlüm canım sende
Gölgem gölgene sığındı
Son sabahın seherinde
Sihirli aynam kırıldı

Güneşten bir parça kopar
sok kalbine güneş yüzlüm
Ölgün ruhum çare umar
Gül yüzüme güneş yüzlüm