Güneş Yürekli Yiğitler Şiiri - Osman Coşkun

Sofradan kalkıp da şaha kalktık zemheride
Bu dağlar bizimdir karıyla birlikte, ey gidi ey
Kaf dağına yürüdük sabah ayazıyla, karlıydı yollar
Sırtımızda patladı zoraki tükenişler, ey gidi be ne gam yiğidime

Çile dediğin çekildikçe tükenir avradım, ardımızda kaldı akşam ayazı
Kara kış beyaza bürümüş fidan başlarını, başlar hâlâ yüksekte
Bizim bir zamanlar özgürlüğümüz vardı, martı boylarınca kanatlarımız
Yok oldukça dirilen yanlarımız vardı, pirzola tadında kahkahalarımız

Bizim bir zamanlar küfürlerimiz vardı, kan revan içinde kalışlarımız
Kırık saz efkarında susuyordum, susma hakkımı kullanıyordum
Cebren intihar ediyordu özgürlük tutkumuz, karanlık tonajlı bastırıyordu
Doğum günü türküleri hatırına yaklaşıyordu simsiyah bir şafak vakti

Artık aklımızda kalan bir sıcak kahkaha, oda hile ile elimizden alınıyordu…
Yüzümüzde hayra alamet belirti yoktu, yaşam ünitemiz iflas etmişti…
Şerefe içiliyordu kanımız şarap niyetine, helal olsun be…
Özgürlük dediğin uçkurunda değil insanın, martı boyunca kanatlarımız vardı bizim

Güneş dediğin yiğidin yüreğinde…yürek dediğin martı kanadında...
martı dediğin cebren intihar uçkurunda...ipi cellattan hediye...