Güneş yürekli insanlar! deneme

bazen hayatı son günümmüş gibi hissediyorum!
ve öyle çok yaşamak istiyorum ki her şeyi....
hiç bir şey kaybolmasın
ziyan olmasın istiyorum zaman!
ve bütün varlığımla yüreğimi açıyorum bahara,kuşlara ve çiçeklere...
ve yağmurları bekliyorum günahkar bedenimi yıkasın saçlarımdan okşasın diye!
hep bir yanım eksik kalıyor....
ve eksik kalan her şeyimle seni selamlıyorum sevgilim!
senin eksik kalan yanına teselli olsun öpücüklerim!
sebepsiz de sevebilmeli insan,yani özünde barındırdığı iyimserlik adına,güzellik adına ve mutluluk adına!
işte o zaman en büyük farkındalık düşüyor yaşama!
severek feth etmeli ülkeleri ve mutluluğun tohumunu bırakmalı insan geçtiği toprağa
hiç fark etmez bu toprak hangi ülkenin sınırlarında olursa olsun!
eğer aşkın bir evrenselliği varsa,sınırlara ne gerek var!
biz sınırlar çizerken kendimizi korumak adına,farkında olmadan kendimizi hapsetmişiz bir yerlerde!
bir can var kutsal içimizde saklı verdikçe çoğalan sakladıkça azalan!
biliyorum en büyük salgın ve en güzel hastalık mutluluktur! istemeden bulaşan! ama istediğimiz de daha çok büyüyen!
güneşli bir gün ve güneş yürekli insanların hepsini selamlıyorum şimdi!
yüreğimde açıyor usulca baharlar,toprağın kokusudur beni sarhoş eden,dokunuyorum ve yeşile dönüyor mevsimler,çiçekler başka,böcekler başka,gökyüzü bambaşka bu gün!
delice ama insanca yaşamak adına,mutluluğun herkesi sarması umuduyla!
içinden geldiği gibi bu gün yaşa sevgilim!