Güneş Yeniden doğduğunda
Mor gebeydi lilaya
doğurgandı ve yaprak yaprak
motif motif açılırken sabaha gece
gecenin göbeği kesilmeyi bekliyordu ki ivedi
daha önce çok düşük yapmış bir anneyken mor
sancılı zor bir alacalığın içinden başını uzatıp
sordu
sabaha kaç var ve devam etti
hava su ışık ve biraz renk
kelebek ölüyordu ki o sırada
patlamaya hazırdı bahçedeki bir Kasımpatı
bak bahçeye dedi tomurcuklar gül olacak birazdan
salacak Menekşeler en ıtırlı kokularını
ölmeye hevesli fidanlar zayıf bir ışığın içinde
hayalet gibiydiler
susuzluğun pençesinde tirşe yeşille
değişiyorlardı neftiliklerini
hava diyorlardı peltek peltek suu
ve ışık ve biraz renk
ve biraz huzur pembemsi başak sarısı
girmiştik bi kere
gelmesiydi bizlerden
ondan uğurlaması
kalıp ara yerlerde soğuk karanlık nemli
gidemediğimiz gizemli yol
kapısını açmaya korktuğumuz
küfür batağı olsa da eceli gelmişse elbette
suya düşüp silinecekti yazı
doğacak yeni gün bakir doğacaktı selamün aleykümle
batarken de bakır rengiyle
tüm tabiat dediler aleykümselam
mor nasıl gebeyse lilaya
gece sabaha ışıkla
Yüksel Nimet Apel
30/Nisan/2015/Perşembe/Bodrum
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 30.4.2015 19:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Çiçek kelebeği, yaprak kurdu, küf mantarı, toprak hepsini doğurmaz mı?
Güneş 'ebe...' Hep buluta girecek değil ya... Üstelik her sabah bir de kendini doğurur değil mi, güne...
İşte insan.. Nasıl biteviyeliktir bu diye, düşünür... Şiir de buradan doğar zaten..
Tebrikler Nimet Hanım.. Okununca çoğalan bir şiirdi..
TÜM YORUMLAR (2)