Güneş Yalancı Kentleri Isıtırken

Güneş Yalancı Kentleri Isıtırken

Acınla savaşırsın, bu savaş seni acıtsa da aşkı hisseder, acıyı fark edersin. Patika yoldan karanlıklarda kaybolurken gidenin, aslında geride kalanı da götürmektedir. Karanlığı aydınlatmaktan ziyade, gözlerinin o karanlığa alışmasını sağlarsın.

Yırtmak istersin yorgun gecelerin çarşafını, soğuk bir ayrılık düşer içine ve düşlerin kamaşır. Yarattığın boşluk sığınağında kendini kaybedersin.

Karanlığına bir mum yakarsın düşüncelerin dilsizleşir. Aşk hayallerinin içinde fırtınalar esmeye başlar. Özgürce nefes aldığın ülken hüzün işgallerindedir. Ölmeyi istersin lakin senden yapılmış olan balta seni kesmez.

Ölümüne düşmanın yüzüne bakar gibi bakarsın. Hasret dolu bakışların yerini donuk gözler alır. Peruklu acıların altında, sisli, kederle bakan gözler kalır. Yaz ortasında kışı, kış ortasında yazı yaşarsın, kaybolmuş baharlar iklimindesindir.

Hayat yarışındaki yalnızlık kulvarında lidersindir. Ya yalnızlığa koşuyorsundur, ya da yalnızlıktan kaçıyorsundur. Paylaşılamayan zamanlarda yalnızlığı yudumlarsın elindeki bade de. Öksüz kalmışsındır, hayallerin elinden tutarken umutlarının bittiği yerdesindir.

Bir suliettir karşında duran imkânsız aşk. Ne ‘’sen’’ varsındır, ne ‘’o’’ yoktur, sen sadece varmış gibi yaşarsın şizofren duygularla. Karşılıklı sohbete dalarsın yudumlarken bardakta ki soğumuş çayını. Baktığın aynadır aslında, yansıma bakarken aynanın varlığından bi habersindir.

Aradığını özlediğin zaman yüreğinin sesini dinlersin, bilirsin ki o oralardadır. Umutsuzluğa düştüğün anlarda onun yüreğinden sana yaşam özü üflenir. Bu acı çok fazla dersin, ama yığın yığın üzerine gelmeye devam eder. İntihara meyilli ter tanelerine göz pınarlarının yolcuları katılır. Koltuk değnekli yürekle yaşamaya devam edersin.

Önce sarıp sonra üşüten kollara bırakırsın kendini. Zehir olduğunu bile bile ayrılığı içersin gözlerin kapalı. Bilirsin ki onsuzluk uçurumun dibine düşerken bile kaybolmaktır.

Ayrılıklar yüreğinde kıymık acısı yaşatırken birbirini sorgulayan soru işaretlerinde sorgularsın yaşamışlıklarını, yaşayamadıklarını. Bilirsin ki kiralık kalplerin aşkları her zaman değişkendir. Kiraya vermeyip armağan ettiğin yüreğinin gidişini seyre dalarsın.

Güneş yalancı kentleri ısıtırken, senin yüreğin buz devrini yaşamaktadır. Yağmuru sırtında taşıyan rüzgârın nemli yorgunluğuna bırakırsın kendini. Göz diplerinde ki sağanağın patlamasında boğulursun. Bir boşlukta bulduğun sevgili, bir başka yoklukta bırakır seni, varlığını yokluğuna emanet etmiş gibisindir.

Bilinçaltı çöplüğünü eşelersin, kayıplarını bulmak için. Hayatın en dibindesindir ve düşecek yerin yoktur.

İnsanı tüketenin sahip olamadıkları değil, sahiplenemedikleridir ve sen bu duygular içinde hayatın yanlışlıklarını düzeltmeye çalışırsın. Gecenin karanlığını görmeye çalışırsın, o karanlıklar sende alışkanlığa dönüşür ve sen gecenin güzelliğinin karanlığında olduğunu fark edemezsin.

Ezberinde kalan şiir, anılarında kalan aşk kadardır giden. Eline tutuşturulan çekiçle üzerine çivi gibi gelen hüzünleri çakmaya çalışırsın. Acın kendinle savaşır ve bu savaşın sonunda hep acındır zaferi kazanan. Sahipken kaybettiklerinin derin izlerini taşırsın yüreğinin duvarlarında.

Hayatın düzeltemediği yanlışlara alışırsın. Gençliği ateş olan külde eski yangınları görürsün. Her alaz yükselmesi biraz daha yakar seni.

Evcilleştirmeye çalıştığın aşkın özgürlüğünde hüzün rüzgârlarında kaybolursun. Sevdiğin başka bedenlerde senin çıkmazın olur. Yüzmeyi unutmuş dalgaların kaderini yaşarsın ve kendi suyunda boğulursun. Yanlış reçeteye yazılmış zaman zehrinde kaybolursun. İyileşmeyi beklerken karantinaya alınırsın.

Her hecede aşka çağıranları duymazsın, kulakların sadece buruşuk kelimelerle aşk taslayanlara açıktır.

Yeni açılan iğne delikleriyle yaralarını dikmeye çalışırsın ve susmayı öğrenirsin sözcüklerden

22.05.2012
Fatma AVCI