Güneşi yakarsa seni ay ışığında bekleme
Gölgesi olan ağaç dal putak yaprağı var
Koluna giren güzel gözünde gözlük varmı
Uzun yol ömür kısa güven yok sevgi hanı
Beyaz mendil saladı çok güvendim olmadı
Kendimi ben kandırdım ağladım tek başıma
Tanıdıklar uzakta haber vermem gurur var
Ben kendimi yakmışım külümü siz savurun
Eski o güzel günler yeni gün gelmez bitmiş
Ağlasam da yıkıldım ayağa kalkmam artık
Beni vuran kimidi yabancı deyildi ki yakınım
Güvenden ödün verdım ben kaldım ortalarda
Kayıt Tarihi : 30.10.2008 21:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!