güneş,
ışıtırken de
ısıtırken de ayırımdan uzaktı...
lakin...
kim çok isterse
o yanmaya yakındı...
yer,
taşırken de
taşıtırken de ayırımdan uzaktı...
lakin...
kim daha çok isterse
o batmaya yakındı...
güneş,
ve yer
belli bir yörüngede
akıp gitmekte...
güneş erirken
yer tutuşurken
yananla-batan el ele
cehenneme gitmekte yakındı...
Fikret Turhan-Yalova,
27.11.2014
Kayıt Tarihi : 27.11.2014 22:28:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!