Şehir andıran kargalar vardı.
Kalın damarlarıma korku salıyordu bunlar.
Saçların yalınız saçların dağ havasını andırıyordu.
Yoksa sen baştan başa şehirdin baştan başa sahte.
Derin bir vadiye inerken iki köylü,
Toprağı çalan iki küçük çimen gördü.
Acımasızlığı sunan gözlerine hiç benzemiyordu bu vadi
Dağdan gelen kutsal ışıklar içinde
Nice balıklar, organlar, hayatlar.
Kalbin ölmüşse vedalaşmalıyım senden.
Tıpkı gövdesinde ağaçkakanların
hüküm sürdüğü dudakların gibi.
Bu yağmur ah bu yağmur ne istiyor bizden.
Sana iri filler yağdırırken,
Bana canları çekilmiş kas yığınları yağdırıyor.
Gökyüzü kararırken güneş tüm kızıllıyla
Kanlarını saçarak bir günü daha öldürüyor
Güneş ve Sen ve Katiller...
Kayıt Tarihi : 3.1.2015 17:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!