Güneş ve Kalbim Şiiri - Remzi Varol

Güneş bugün doğmasın diyemem
Güneşe ve Dünyaya yazık olur
Gece hiç olmasın diyemem
Yarasalara haksızlık olur

Sana beddua edemem, yüreğim kaldırmaz
Sana dua da edemem, vicdanım elvermez
Seni sana havale ediyorum
Sen sana beddua etme, edeme diye

Mehtaba küsemem sen incinme diye
Güneşi suçlayamam senin adına
Yine sen düştün aklıma, geldin yerleştin ruhuma
Söz geçiremedim gönlüme, gelip oturuverdin kalbime

Güneş ve kalbim, mehtap ve gönlüm
Ne seninle olabildi, ne sensiz yapabildi
Gece karanlığı da sensin, mehtapla aydınlanan
Güneşin ışıkları da sensin, dünyaları aydınlatan

Ruhumu yıkayıp güneşte kuruttum
Kalbim mehtapla ısındı ve serinledi
Güneşle kalbim, mehtapla sen vardın
Her şeyimi ama her şeyimi sen aldın

Seni benden, beni benden sen aldın
Ruhumu benden, aklımı başımdan
Gel acı bana, acımak yakışır sana
Gel her şeyim, muhtacım sıcaklığına