Bir acı hüzün bu,
Bir soluk öfke,
Çiçekler duruyor namluların gölgesinde,
kasımpatılar,güller,çiğdemler ve fesleğenler...
Gülüşler duruyor enkazların gölgesinde,
Belinde sapanı ve koca bir cep dolusu çakıltaşı,
Yürüyor korkusuzca karanlığın üzerine...
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
çocuk yine gölgesinde kalıyor savaşların...anlamsız kavgaların...dilediğince koşup oynayamadan büyüyüveriyor ve bir kaç beden büyük gelen hayat giydiriliyor üzerine...sevinçlerinin yerini korkular kaplıyor....
anlamlı dizelerdi...yüreğinize sağlık
kaleminiz daim olsun
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta