Güneş Ve Ben Şiiri - Nalan Kahraman

Bu sabah yine güneşi bekledim;
Kapkaranlık bir çarşafı titretti önce,
Çarşaf yırtılmaya başladı,
Sarının renkleri akmaya,yayılmaya başladı,
Alev oldu aniden,
Korktum,gözüm yaşlarla doldu,
O parıltılar beni esir aldı,
Önce gözlerimi kör etti,
Ardından yüreğimi sarstı,
Sonra ruhumu aldı,
En sonda bedenimi yaktı kavurdu.
Niye diyemeden,
Nedenleri soramadan,
Ne olduğuna bakamadan.
Gece oldu,
Yıldızlar sıralandı,
Dolunay geldi,
Bana göz attı,
Anladım yıldızlar benim şahidim
Dolunayda da senin şahidin,
Sen benim güneşim;
Bende senin güneşin.