Güneş ve ben Şiiri - Hatice Nayır

Uyandım
Göğe baktım bu sabah
İçime seslenirken usulca
Güneşi duydum yalnızca
"Beni dinle artık lütfen..." dedi.
"Çıkar yüreğinden korkularını
At bütün huzursuzluklarını
Kendine dön
Kendini bul
Sev kendini...
Ne olursa olsun
Hiç kimse için
Hiçbir şey için
Üzme yüreğini...
Yaşanmışlıklar,
Acı da olsa, tatlı da olsa
İyi ki yaşanmışlar.
Yaşanmamışlıkları ise bekleme.
Onlar için terk etme gülümsemeni...
Bırak
Sana umut
Sana huzur
Sana mutluluk vereceklerse eğer
Yaşansınlar.
Ve ne olur artık
Dinle beni..."
Sessizce gülümsedim güneşe
yüreğime koydum
Tüm söylenenleri...
Ve özgür bıraktım
İçimdeki beni...