Suçlu değiliz ki biz
Yenik düşmüşüz kadere belirsiz
Sen uzaklarda ben kimsesiz
Açıklarım var gözyaşlarımla çaresiz…
Vurulmuşum ben tam hedeften
Sevilmişim risklere rağmen kalpten
Tutulmuşum ben binlerce yıl sonra
Ay ışığı gibi parlamışım aniden…
Sen güneş ben ay
Birbirini tamamlayan ruh eşi say
Ardı ardına süregelen bir hayat bu
Işınlarıyla bağlanan bir aşk ki bu…
(05/02/2006)
Çağla ToyganKayıt Tarihi : 5.2.2006 18:01:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çağla Toygan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/05/gunes-ve-ay-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!