Güneş uzak.. Şiiri - Hüseyin Demircan

az soğuk şu kuzeyine
git sürülür idi kızak
ve fakat bu yüzeyine
çıkmak iste güneş uzak

ekmek eve su taşırı
burda da yanar aşırı
şimdi terli çamaşırı
sıkmak iste güneş uzak

fırlasa nice koç eri
park edip köye biçeri
burnunu hafif içeri
sokmak iste güneş uzak

gitmez otosu takside
zıt feleği bil akside
gül gibi bu galakside
kokmak iste güneş uzak

sırta buldumu sar aba
el bey paşa biz maraba
gökyüzüne el araba
kakmak iste güneş uzak

bakınırdık bi boş arsa
burdan el bizi kovarsa
buğdayına fazla varsa
tokmak iste güneş uzak

bi kapatsak o arayı
al akını ko karayı
ataşında cigarayı
yakmak iste güneş uzak

harranına konyamıza
bağırsakta tenyamıza
az yukardan dünyamıza
bakmak iste güneş uzak

berdevam hala sömürü
yetmiyor insan ömürü
kışın üç çuval kömürü
yıkmak iste güneş uzak

dirseği az ilme daya
belki marsa belki aya
peşine süvari yaya
takmak iste güneş uzak

sorununu aşıp azık
bi çıkama bize yazık
eşeğine böyle kazık
çakmak iste güneş uzak

her imkanı sağlayıpta
tutmuyorlar bağlayıpta
su misali çağlayıpta
akmak iste güneş uzak..