Güneş,
Uslu bir kedi gibi
Kıvırıp kuyruğunu
Başını patilerine koyduğu saatlerde
Ben,beni arıyorum.
Prometheus olmak
Ülkemin orta yerinde.
Çeliğe su vermek için
Yanmalı ateş alev,alev..
Gür olmalı,köz olmalı..
Açlar,bölüyor uykularımı
Harran’da başak olmak,
Sofralarda bereket,toprakta tohum..
‘Halil İbrahim’ sofrası olmak
Kula,kul olmadan doymalı bebeler...
İstemem muson yağmurlarını
Ganj'ı,ölü küllerini alıp götüren.
Ülkemin güz yağmurları
Yıkamalı bedenimi.
Dorukların dumanı örtmeli
Süphan'ın kristal karı düşmeli üstüme..
Güneş,
Uslu bir kedi gibi
Kıvırıp kuyruğunu
Başını patilerine koyduğu saatlerde
Ben,beni arıyorum…
01.haziran.2009/Antalya
Fesih Çelik
Kayıt Tarihi : 3.6.2009 13:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bulan var mı? Kim bilir?
Belki de, yaşadığı çağdan ve toplumdan kovulanlar ve kendi yalnızlığına sığınanlar bulabilir ancak.
Şairler, ozanlar; yüreğiyle yaşayanlar yani.
Her şair, kendini arar sonuçta ve kendidir dönüp dolaşıp geleceği yer.
Güzel betimlemelerle dolu şiir;
-Güneş,
Uslu bir kedi gibi
Kıvırıp kuyruğunu
Başını patilerine koyduğu saatlerde
Ben,beni arıyorum… -
Bir tuvale kedigüneş çizer gibi.
İmgeler zengin ve yaşanılan coğrafyayla örtüşüyor renkleri, kokuları.
Harika bir şiir okudum hocam. Kutluyorum.
TÜM YORUMLAR (2)