Sükûnet damla damla birikirken gecenin zifiri karanlığında Ruhuna Şiir üflenmiş Aşktan Bir Kadın Yaratıldı...
Hecelerden kuleler yapıyordu şair, anlamayanlar yıkıyordu büyük dalgalarıyla, ya da bu yıkış denizin coşkusundandı.
Sonra nem aldı mavi gözlerin altın kafiyeli şiir senfonileri. Mutluluk yazgının acı hücresine hapsedildi ve demir parmaklıklara takıldı Güneş uçurtmaları...
Şiirler geceyi delen bir kuş gibi kanat çırptı
ayın tanıklığında yıldızlara doğru seslenerek
Ve söz vermişti şaire sabahı getirecekti kanatlarındaki aşk tozlarında.
Ay büyük bir coşkuyla tepik atıyordu yıldızların podyumda. Şimdi diyordu dilsiz şaire, -şimdi beni bağıracaksın avaz avaz şiirlerin sağır kulağına...
Sevgilimsin , kim olduğunu düşünmeye vaktin yok,yapacak
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Devamını Oku
işleri düşünmekten
Kalabalığın içinde kalabalıktan biri
Gecenin içinde bir yıldız, yitip gitmiş çocukluk gibi
Sevgilimsin,ak dişlerini öpüyorum, aralarında bir mısra gizli
Dün geceki tamamlanmamış sevişmeden
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta