Tut ki güneş tutuldu
Dünyam kaldı sensiz!
‘Ay! ’ diye araya giren
‘Üf! ’ diye gitmez mi?
Gün akşam oldu demek gereksiz.
Günaydın...
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Günaydın demeyi bildikten sonra, araya giren ay da olsa gider herhalde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta