güneş terketti bizi,
içimizdeki karanlıkla,
boğuşup duruyoruz!
meltem unuttu bizi,
sonsuz bir hortumda,
savrulup duruyoruz!
bir tek yalnızlık terketmiyor,
alın yazısı deyip,
avunuyoruz...
oysa,
güneşli sabahlara uyanmak var!
mis gibi bahar çiçeklerini koklamak,
esen meltemle muhabbet etmek var!
sevmek,
deli gibi sevilmek!
elini uzat sevgili!
burada senin için çarpan,
bir yürek var...
Kayıt Tarihi : 9.11.2006 18:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!