Güneş Tanrıçası Şiiri - Nur Kayapınar

Bir Eylül gecesi
Uçarken yıldızlarla hayalde,
Bakar mehtaba ki o ben uyuyorum.
Hala kafam onlarda,onları düşünmediğim an yok denecek kadar az.
Ve bir de gecenin matemini düşünüyorum.
O an
Süzülür gizlice Ay,gökteki tahtından iner,
İner yavaşça yeryüzüne;
ve yürümeye başlar caddelerde.
Kendine sırdaş arar.
Ama kim olur ki ona sırdaş!
Bir an var bir an yoktu ne gökyüzünde ne de yeryüzünde.
Herkesin düşüncesi bu,yalan yok.
Ama birileri var ki;
Ne nüfusu belli onların,ne renkleri ne de cinsiyetleri!
Belki onların ne cinsiyetleri belli ne de renkleri ama
Onların bir adı var.
Onlar Ay'ın en iyi sırdaşları.
Beraber gezdiler o gece sahilde,
Kol kola,göz göze.
Görenler hayretle baktılar,baktılar...
Baktılar ama,
gözleri yorgun düştü o parıltıdan.
Kimse onlara doyasıya,özlemle bakamıyordu.
Buna kimsenin gözlerinin gücü yetmiyordu.
Çünkü onlar çok parlaktı.
Üzerlerine sim dökülmüş,
23 Nisan kutlamalarındakioyuncak ve balonlar gibiydiler.
Ama yok sim değildi üzerlerindeki;sim bu kadar göz almazdı.
Acaba bunlar onlar mıydı?
Acaba gerçekten mi yeryüzündeydiler?
Yoksa herkes aynı anda,aynı hayali mi kuruyordu?
Aynı yerde aynı şeyleri mi hissediyorlardı?
Böyle bir şey imkansızdı.
Doğru ya;
onlar da zoru başarmıştı.
Bunların adı yıldızdı.
Çok parlak ve çok etkileyiciydiler.
En az Ay gibi onlar da yalnızdı.
Ve onlar da sırf sırdaş aramak için gelmişlerdi yeryüzüne.
Sonunda ikisi de bulmuştu birbirlerini.
Ama bu sadece birkaç saatlikti.
Sonra onlar gidiyor,yerlerinegökyüzünün en kızgın,
en parlak;yıldızlardan bile daha parlak bir kraliçe ortaya çıkıyordu.
Öyle sinirliydi ki;
sinirini insanlardan,diğer canlılardan çıkartıyordu.
Bazılarına çok da iyi geliyordu kızgınlığı.
Ama Ay ve yıldızlarondan en çok şikayetçi olan varlıklardı herhalde bu evrende.
Çünkü bu evrenin en kızgın kraliçesi
Ay ve yıldızların birlikteliğini bozuyor,onları uzun zaman ayırıyor ve bir dahaki karşılaşmalarına kadar;
acı çektiriyor ve bağırıyordu onlara sanki,
'Gidin benim sıram geldi'diye.
Onun hiçbir zaman sırdaşı olmadı,
ne yıldızlar ne de Ay gibi.
İnsanlar da sırdaş değildi ona.
Zaten siniri bu yüzdendi bu kraliçenin
Evrenin en kızgın kraliçesinin...

19.10.2000-Perşembe

(Gökyüzüne bakarak...)