Güneş Seninle Doğsa Şiiri - Nebi Ünler

Aşiyan’ı diriltsek, Tanrım nasip etsede
Bahçemizin içinde, çiçek ağaç büyütsek...
Rüzgârlar vede kuşlar, ocağımız tütsede
Samanyolu altında, mutluluğu yürütsek!

Güneş seninle doğsa, mehtap ışıtsa gece
İkimiz masal olup, yıldızlara uzansak...
Kaf’ın kapı şifresi, “Aşk” bir tek hece
Ağlar nar, güler ayva, aşk sihriyle bulansak.

Ay’a ve yıldızlara merdiven kurar gibi
Ne güzel gözlerinin tebessümü geceye…
Her yağmur yağışında, bulutla iner gibi,
Kanayan yüreğinin iz düşümü heceye!

Rüzgâr, kuşlar ve deniz, bilmez hür’ün tersini
Aşiyan da bir ayna, düşlerin sahilidir!
Adana memleketi, biraz gezmiş Mersin’i
Garibim Yılgın Yağmur, Mavera cahilidir.

Bahçe de köpeğimiz, ev de kedimiz olsa,
Gözüm gibi sevdiğim, Güneş seninle doğsa.

Aşiyansız, 30.05.20 – 04.46 Y.Y.