güneş sararken gurubu
yine sensiz yaşıyorum
bilmem nasıl olur ki bu
inan bende şaşıyorum
böyle ziynet-i aliyle
elde çoban kavaliyle
kavuşurum hayaliyle
dağı taşı aşıyorum
ekseri dikenle süslü
yürürüm yol bol kaktüslü
aşkın ile enfarktüslü
hasta kalbi taşıyorum
ne fayda bağrın yırtımı
toplarım pılı pırtımı
pirelenen şu sırtımı
yine kendim kaşıyorum
kolaymı azık teminin
kabul olmaz her aminin
korkusu var haraminin
erden yola düşüyorum
etrafım çevreler tüm it
az ucundan verir ümit
ısıtmıyor sıcak simit
tut elimi üşüyorum
bir menzilim yok varacak
yar seni kimler saracak
kalp sanki şimdi duracak
başı boş hal koşuyorum
aday olmam bu seçime
çünkü ak düştü saçıma
sığmaz bu dertler içime
sel misali coşuyorum
izleyemez oldum lostu
gönlüm arar yalnız dostu
mecbur giysem bile postu
öğle üstü pişiyorum
özler yaptığın kekleri
seyrederim ben gökleri
tek nasibim ot kökleri
çok yeyince şişiyorum
gezer iken izlerinde
derman kalmaz dizlerimde
parlıyorsun gözlerimde
ayna gibi ışıyorum
yar senin ile gülmüşüm
kaç gece uyku bölmüşüm
ben yaşar iken ölmüşüm
mezarımı eşiyorum..
Kayıt Tarihi : 4.11.2010 21:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!