Güneş Renksiz Şiiri - Hasan Özünal

Güneş Renksiz

Güneş renksiz mehtabın feri solmuş,
Umutlar umutsuzluk ile dolmuş.
Hayat kasvetten azgın deniz olmuş,
Dağlar dertlerle yüklü birer kayık.

Şimdi mavi bir misket koca dünya,
Kabuslarla doldu o pembe hülya.
Dünyayı cennet yapacaktık güya,
Kader bize bu çileyi gördü layık.

Cefalar bilenir sabır taşında,
Safa saklı şimdi kabir taşında.
Akıl çare arar sihir taşında,
Sevda yar saçında solgun şakayık.

Kılıç kına sığmaz oldu efkardan,
Canla savaşta ömür geçti kardan.
Benlik vazgeçti faydasız vakardan,
Kaf dağında bir periye halayık.