Güneş olsa üşür Şiiri - Veysel Çakır

Güneş olsa üşür

Boşaldı yüreğim canım yanıyor
Mecnunun haline kaldım kalalı
Sofralar kurulsa agu oluyor
Sevgilim yaranı aldım alalı

İçimdeki deniz bana küsüyor
Sokak başlarına anım düşüyor
Yüreğimde sanki keder pişiyor
Bir tanem kapını çaldım çalalı

Kaç kere firari ettim kendimden
Kaç kere kovuldum kendi ilimden
Sürekli de kendim tuttum elimden
Maralım kendimi bildim bileli

Güneş olsa üşür halime kalsa
Kalp gözü onulmaz yaralar alsa
Ben gibi düşemez dağlar yıkılsa
Yaralım derdini tattım tadalı

Ayağımdan yollar kayar gibiler
Gözlerimse soğan soyar gibiler
Tepemden sıcak su koyar gibiler
Aşkına imzamı attım atalı

24/12/2020 Veysel ÇAKIR