Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
hep derim ya herkesin hayatı kendine roman diye herkes kendi hayatının baş rolünü oynuyor diye(bir ara bunun yalan olduğunu söylemiştim boş ver onu şimdi) şiirini okurken gölge yakalamaca oynadığımız geldi aklıma çocukken ne kadar yorucu bir oyundur ve asla bitmeyen bir oyun koştur gölgenin peşinde koştura bildiğince sonuç hep aynı aslında şiirinde anlattığın o yapamadıklarımızın ortak bileşkesi. doğrusu herkes kendi dünyasının güneşi hiç kimse kendi ürettiği enerji kadar enerjiyi bir başkasından beklememeli bu gölge kovalamak gibi bir şey olur....
Yani....
sen Kocaman bir masal oldun zaten
canım arkadaşım
hoşcakal
İçinde büyümediğin çiçek ....olmak ....... öyle güzel şeyler söylüyorsunuz ki..
Neden rumuzunu değiştirdin demiştim sana, cevabını şiirinde buldum canım arkadaşım...Güneşsin sen güneş, sıcacık...Sevgilerim kocaman İzmir'den sana...
' Ucunda kaybolunmuş zaman '
kayboldum..!
sevgi ve saygıyla
hasan basri kale
oy oy oy oyyyyyyyyyyyyyyyyyyyyy... :)))
Bu şiir ile ilgili 15 tane yorum bulunmakta