Yüreğim önce umulmaz bir karla kaplandı
Örtüldü tüm gerçekliği dünyanın
Sonra güneş doğdu ve eritmeye başladı biriken karlarımı
Hepsi gözyaşı oldu yalan mutluluğumun
Yağan kar ne güzelde örtmüştü gerçeğimi
Bir an hep öyle kalacağına inanmak istedim, olmadı
Şıpır şıpır damladı sular gönlümün tavanından
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta