Güneş kırığı Şiiri - Aslı Demirel

çırpınırken zoka ucunda
sıcacık eller tuttu ansızın
ufak bir yaraydı
dönüşte eşlik eden

uzakta gibi duruken
güneş kırığı ışıklar
üfledi içindekileri meltem
kırıkları birleştirdi
yüzüme gücün tarifini çizdi

rengime aşk sıçradı
griler siyahar
hüzünlü çizgiler
geceye karıştı
yerini çiseye aşık
gökkuşağına bıraktı

soru işaretleri ünleme
nokta virgüle dönüştü
nefesime batanları
kapımda yatanları
temizleyip
kuşbakışı yerleşti gözlerime

erişemedi kırağılar ayağıma
şimdi sera mevsiminde içim
zamansızlığa meydan okudum
yürek zamanında güçlüyüm
ihanetin inadına...

(09 11 2006)