Tavrında incelik, zarafet vardı,
Gönlümü sevdaya salarken bile.
Yüzünü görünce güneş karardı,
Aklımı başımdan alırken bile.
Körpe görünürde on sekiz yaşı,
Tomurcuk memeler kaldırmış başı.
Girer de gönlüme, eritir taşı,
Göğsünden düğmeyi çözerken bile.
Omuza güzellik hasleti binmiş,
Örgülü saçları belinden inmiş.
İşte bunun için huridir denmiş,
Gönlünde bir yerim olurken bile.
Bu nasıl güzellik ömrünün varı,
Yanakta toplanmış gülün tomarı.
Bir akşamüzeri konarsa arı,
Buyur et bal özünü dilerken bile.
Halimi soruyor göklerin burcu,
Yüreğe tutundu hilalin ucu.
Eyüp mecnun oldu bunun sonucu,
Destursuz gönlüme dalarken bile.
Eyüp Şahan
Ankara 5.1.2014
Kayıt Tarihi : 13.4.2014 17:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyup Şahan](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/04/13/gunes-karardi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!