Güneş; kadük bestekarların hengamesine tutsak
Anın en acımasız halini yazıyor insan
Kaval en bilinmez güzel nağmelerin sahibi
Çağ prangalarla söylüyor türküsünü
Sözcükler barbarlığın en dehşet nağmesini yazıyor
Ağlıyor bebek
Ölüyor kuşlar
Sızlanıyor toprak
Utanıyor yer gök
Susturulmuş bir kalp taşıyorum
Bir eski Anadolu masalıdır sevda
Nasılda kesiliyor bağrım
Umut en vahşi çağında
Kendini bitiren anneye dönüyor umut
Güneş gölgenin katran katran acısına doğuyor
İç haz; kışla dolan infaz
Ağır bir vebalin kanamasıdır toplum
Kızgın akbabalardır maskeli suratlar
Güneş kadük bestekarların hengamesine tutsak
Kaynağını yitiren bir su gibi unutuyor geldiği yeri güneş
17.06.2017
Fatih Ataşçi
Kayıt Tarihi : 17.6.2017 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!