Güneş Işığım Şiiri - Cem Uçar

Sen ki güneş ışığısın her sabah perdemi delen
Çiğ damlasısın ben kalkmadan yaprağa düşen
Sen bir melek misin bilmem ama
Bir hayalimdin eski umutsuz galiba
Bir ilk idi seninle yaşananlar tek ve tek
Akılcı, duyarlı sevecen ve gerçek
Parıltılı saçların ışıyan gözlerin içime karşı
Bembeyaz yüzün hep dönük durur benden gayrı aleme karşı
Sen öyle bir kışsın ki soğuğu olmayan güneşi batmayan
Ve öyle bir kızsın ki bana değer veren asla bankta beni yalnız bırakmayan
Her sabah seninle uyanır her akşam seninle yatarım
Aslında yoksundur yanımda ben yalnızlığıma yanarım
Kollarım saramaz seni okşayamaz ellerim
Ben beraber gezemediğim sevgiliyi neylerim
Neylerim der ağzım gem vuramam
Ben adamım doğru söyleyeni kovamam
Sen yoksun nasıl terk ederim seni diye geçer aklımdan
Sen yoksun zaten nasıl terk ederim seni
Cümle rüyalar sabah hatırlanmaz kazınmaz dimağa
Seninkisi çıkmaz akıldan yıllar aylar geçse zamanda
Sarılmak sıkıca sanki öldürürmüş gibi
Sarılmak narince sanki bir kelebeği okşarmış gibi
O da ne demek sarılmak
O asla yok, olmayacak ki yanımda
Bir oh çekerim en azında sevmiştim onu diye
Bir ömür beklerim bir zaman sevmiştim diye
O kızar bu tavrıma ısrarımdan içeri
Bir kez olsun gir be kız odamdan içeri
Ne balıklar anlatır ne sevgili anlar
Bir dost ümididir bizi biz gibi ananlar
Boşa beklemez kapımda ki bidon dolmak için
Oda ister onu pencerenin günü beklediği gibi
Hey alemler mekanlar meclisler bakın geliyor o gün
Yanlızlığım gidiyor öyle gördüm rüyamda
Rüyalar tersine çıkar
Giden o idi aslında, elimden
Bak geldin ölüm gibi kapıma
Ölüm vazgeçti sen vazgeçmedim be usta

Sadece bir balığın hikayesi birkaç saatlik anısına
12.07.2000 09:46:30